дар
1. Қ-орда. , Арал) шығырдың тегерішінің білігі. Д а р ғ а кигізілген тегеріш, суды сапырып науаға құйып атыр Қ-орда. , Арал). 2. (Түрікм. , Таш. ) үйдің төбесіне көлденең салынатын, негізгі ауыртпалықты көтеріп тұратын бөрене. Үйдің жарын тұрғызып қойғанымызбен, д а р болмай, төбесі жабылмай тұрыпты (Түрікм. , Таш. ). 3. (Өзб. , Ташк. ) есік алдына кір жаю үшін керілген жіп не көлденең тасталған ағаш. [Өзбекше дор сөзінің бір мағынасы «кір жаю үшін керілген жіп», екінші «дар ойынына арналып тартылған арқан» (Узб.-рус. сл., 1954)]