дара
11. (Жезқ. , Ұлы. ) сай, жыра. Д а р ад а н аққан су жолды бұзып кетіпті (Жезқ. , Ұлы. ). Ұлытау маңында Тілеуғабыл д а р а с ы, Айбас д а р а с ы деген сай аттары бар. [Тәжікше дара аңғар, сай-сала дегенді білдіреді (ҚТТДМ-3, 167)]. 2. (Монғ. ) аяғы сай, бас жағы тұйық болып келген жер. Қары жай кетіп, жай көктеген тау аралығындағы д а р а л а р д ы ң шөбі бірден қурап кетпейді («Ж. өмір», 1.01.1987)
2
(Сем. : Абай, Шұб. , Аяг. ; Алм. , Жам. ) дар. Сендер мына д а р а н ы күзетіп тұрыңдар, мен ханның өзін асатын д а р а әкеліп, д ар а ғ а асайық (Алм. , Жам. )