дойыр
1(Түрікм. , Небид. ; Қарақ. ; Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Орал, Жән.) қорғасын өзек салып өрілген ерекше қамшы. Арқасына д о й ы р батқан адам не амал жасамақ (Маң. , Маңғ. ). Қара жігіт қонышындағы д о й ы р ы н суыра Жалықпасқа тап берді (Ә. Сәр., Тол. туғ., 336). Қасқыр болар, сірә, – деді жігіт көк алақан д о й ы р ы н нығырлап (Ғ. Сл., Дөң ас., 8)
2
(Түрікм. : Красн. , Ашх. , Небид. , Таш. ) шынжыр балақ шұбар төс; азулы. О кезде атқа мінгендер ылғи жуан д о й ы р, кең балақтар тұқымы (Түрікм. , Таш. ). Бұл сөз көбіне жуан дойыр деген тіркестің құрамында ұшырайды