доқаба
(Жамб. , Жуа. ; Шымк. , Кел. ) түкті барқыт. Кісілерге д о қ а б а м е н тыстаған жастық тастады (Шымк. , Кел. ). Сайлардың бетегелі бұлымдары бір жері тақыр, бір жері ашақ, жасыл тозған д о қ а б а д а й (Ш. Мұрт., 41-ж. кел.). Барқыттың бұл түрін Торғай маңының қазақтары бұлыш, бұзау жалаған деп атайды. Оңтүстік өңірдің көп жерінде бұл сөз доғада деген нұсқада айтылады