дөкей
(Көкш. , Қ-ту ; Сем. : Абай, Шұб. , Ақс. , Көкп. ; Рес. : Омбы, Орын. ; Тау., Қош. ; Монғ. ; Павл. , Леб. ; Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Қарақ. , Мой. ) ірі, зор, үлкен. Сенің сұрап отырғаның – бір д ө к е й жігіт болатын (Орын. , Домб. ). – Қош, өзің д ө к е й адам болған соң мені көзге ілмейтін шығарсың. Десе де хат жазып тұр, – деді (М. Құрман., 212). Бұл екеуінің ең д ө к е й і – пристав (Ә. Сәр., Тол. туғ., 403). Осы үш дәудің ең д ө к е й і қайсы екені әзірге маған белгісіз (Сонда, 403)