дуалақ
(Сем. : Ұрж. , Мақ. ; Жезқ. : Жез. , Ұлы. ) дуадақ. Д у а л а қ жерден бір көтеріліп, біраз ұшып барып қайта қонды (Жезқ. , Ұлы. ). Бұл сөздің осы нұсқасы қазақ жұрты тараған өңірдің оңтүстік, оңтүстік-шығыс аймағы мен орталық аймағының кей жерлерінде кездеседі. Солтүстік алқаптың қазақтарында ол тек дуадақ деген үлгіде айтылады. Әдеби тілімізде дуадақ//дуалақ дегендер жарыса қолданылып жүр. Бұл сөз -дақ (лақ) деген қосымшаның көмегімен дуа деген сөзден жасалған түйе сөзінің осы нұсқасы (дуа) кей түркі тілдер мен көне жазбаларда кездеседі (Досқараев Ж. Кейбір фонетикалық құбылыстар. ҚТТДМ-5, 144)