дулыға
(Маң. , Шевч. ; Орал: Орда, Жән.; Қ-орда, Арал; Түрікм. : Красн. , Таш. , Тедж. ; Рес. , Астр. ) 1. айыр түйенің өркешінің басындағы шуда. Шіркін, түйе-ақ емес пе – екі өркештің арасына отыра қалсаң, д у л ы ғ а с ы басыңнан асып тұрады екен (Орал, Орда). Жылқылары жабы екен. Қоңыр атан қос өркеш, Д у л ы ғ ас ы дудардай, Нағыздан туған нар екен (Гур. , Маңғ. ). 2. үйдің шатырының қыры, биік жері. Үйіңнің д у л ы ғ а с ы тым аласалау ма деп ойладым Қ-орда. , Арал)