Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дүбіраяқ
1. (Сем. : Ақс. , Көкп. ; Жамб. : Шу, Мер. , Қорд. , Луг. ) ерте туған төл; бұзау, қозы-лақ, құлын. Мынау д ү б і р а я қ кімдікі? (Сем. , Ақс. ). Д ү б і р а я қ мезгілсіз уақытта туады (Жамб. , Мер. ). 2. (Талд. : Гв. , Қоғ. ; Тау., Қош. ; Сем. , Абай) қыста, ерте туған бұзау. Бұл бұзау ерте туған д ү б і р а я қ екен (Талд. , Гв. ). Сіздің фермада қазір қанша д ү б і р а я қ бар, барлығын санаңыз (Тау., Қош. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүбіраяқ


будет выглядеть так: Что такое дүбіраяқ