Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дыбыл
(Маң. : Маңғ. , Шевч. ; Ақт. : Ойыл, Ырғ. ) дыбыс, дабыл. Есікті ептеп ашсам, үйде біреудің д ы б ы л ы шығады (Ақт. , Ойыл). Олар көтеріліс жасаған елдің д ы б ы л ы н а н қорқып Ырғызға келді (Ақт. , Ырғ. ). Осы қойшының д ы б ы л ы көп шығады, соған қарағанда қоздаған қойының жалқысы жоқ па дейм (Маң. , Маңғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дыбыл


будет выглядеть так: Что такое дыбыл