жалқық
(Алм. : Шел. , Кег. , Еңб-қаз. ; Жамб. : Шу, Мер. , Луг. , Жуа. ) жалқыаяқ, қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат. Денесі ақ ж а л қ ы қ болып кетіпті (Алм. , Шел. ). Қойдың бас қуысындағы кеңсірік құрттары бұзылған тканьдармен, сөлмен және қабынғаннан пайда болған ж а л қ ы қт а р м е н қоректенеді (Х. Қаш., Қой. кеңс.). Су жалап жатқан жасыл өңезді ж а л қ ы қ үстінде бұтына іші өтіп кеткен баладай екі көзі бақырайып, көкқасқа семіз бақалар отыр (Ш. Мұрт., 41 ж. кел.)