жалманқұлақ
1. (Алм. , Жам. ; Жамб. : Шу, Мер. ; Сем. : Ұрж. , Аяг. ) ащылы, сор жерге шығатын жапырақты шөп. Ж а л м а н қ ұ л а қ қыста да қурамайды (Алм. , Жам. ). Ж а л м а нқ ұ л а қ т ы түйе, ешкі сүйсініп жейді (Жамб. , Шу). 2. Қ-орда. , Арал) майда жапырақты, сор жердің айналасына шығатын атжалманның құлағы сияқты, қой, түйе жейтін өсімдік