жам
11. (Шымк. : Қызылқ. , Шәу. ) табақ, ыдыс. Ет салатын шұңғылдау ыдысты ж а м дейміз (Шымк. , Қызылқ. ). 2. (Шымк. : Түлк. , Сайр. ; Жамб. , Жам. ; Қ-орда, Қарм. ) леген, шылапшын, кірлен. Ж а м д ы тамға енгізіп қой (Шымк. , Сайр. ). Ж а м қайда? әкел, мейман қол жусын (Жамб. , Жам. ). Ж а м ғ а қол жуды Қ-орда. , Қарм. )
2
(Жамб. : Жам. , Шу) қызылшаның жарамсыз қалдығы. Қызылша егетін колхоздарда ж а м көп, оны текке қалдырмайды, пайдаланады (Жамб. , Жам. )
3
(Рес. , Орын. ) ру, ата. Жағалбайлы бірнеше ж а м ғ а бөлінеді. Малатау жеті ж а м болады: бір ж а м ы – Шұбар, екінші ж ам ы – Бұқар осы жерге орналасқан (Рес. , Орын. )
4
(Гур. : Маңғ. , Тең. ) теңіздің терең, өзек жерлері. Тымық күндері де ж а м н ы ң беті толқып жатады (Гур. , Маңғ. ). Теңізде балықтар ж а м ғ а жатады да, қыстыгүні өзенге қарай өріп шығады (Гур. , Тең. )
5
(Қост. , Семиоз. ) үйінді, бопыр, боқтық
6
(Шымк. , Түркіс. ) барлық. Ж а м әулие жиналдық, басты болып Арыстан боп (Шымк. , Түркіс. )
7
(ҚХР ) айна сияқты зат