жапа
1(Монғ. ) жаппа. Өрмерейті бойы иін тіресе ығы-жығы тігілген, басын буған, ж а п а тіккен үйлермен мал-жанға лық толы (М. Құл., Таңд. шығ., 27). Атын тасаға байлап жаһулап келген Берікболдар ж а п а тігілген үйлердің көл жағындағы шеткісіне келіп кірді. Білте майдың болымсыз жарығы ж а п а н ы ң ішін ала күңгірт етіп тұр (М. Құл., Таңд. шығ., 29)
2
(Көкш. , Қ-ту ) қолмен жайған тезек. Ж а п а н ы үйіп қой, су болмасын (Көкш. , Қ-ту )
3
(Жезқ. , Ұлы. ) екі арықтың арасы. Егін жақсы суарылу үшін ж а п а с ы алшақ болмау керек (Жезқ. , Ұлы. )