жасаң
1(Гур. , Есб. ) жас, жастау. Ол ірә ж а с а ң д а у көрінеді (Гур. , Есб. ). Ж а с а ң уақытта алғыр едік (Гур. , Есб. )
2
1. (Қарақ. ) сулы, шөпті, құнарлы жер. Жарлының малын ж а с а ң ғ а қусаң, қуаңға қашады. Ол жерде ж а с а ң жер онша көп емес (Қарақ. ). 2. (Монғ. ) жасыл шалғын жер. Көк ж а с а ң м е н көмкерілген сыршыл бұлақ сылаң қағып, сылдырай ағып жатыр («Ж. өмір», 18.07.1983). Қойды өзен, бұлақ жағалауының ж а с а ң ы н а қырқамын («Ж. өмір», 26.05.1983)