жаужұмыр
1. Қ-орда. , Арал; Гур. , Маңғ. ; Түрікм. : Красн. , Небид. ) тамыры жемісті өсімдік. Ж а у ж ұ м ы р д ы ң түбін балалар отқа көміп жейді (Гур. , Маңғ. ). Ж а у ж ұ м ы р д ы кейде дала тұрпы деп те атайды (Түрікм. , Красн. ). Ж а у ж ұ м ы р қатқыл жерге шығады, сабағының ұзындығы жарты метр. Ж а уж ұ м ы р шикі күнінде ащы болғандықтан пісіріп жейді Қ-орда. , Арал). 2. (Алм. , Жам. ; Жамб. : Шу, Сар. ) түбі сап-сары сәбіз сияқты, басы жалғыз тал болып шығатын өсімдік. Ж а уж ұ м ы р теруге Оспан мана кетті (Алм. , Жам. ). Ж а у ж ұ м ы р д ы кептіріп малға берсе, мал семіреді (Жамб. , Сар. ). Ж а у ж ұ м ы рд ы ң түбіндегі түйіні татыраннан кішілеу болады (Жамб. , Шу). Жаман болса ж а уж ұ м ы р д ы ит жер ме (Жамб. , Шу)