Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жауығу
(Сем. : Абай, Шұб. ; Жамб. , Қорд. ; Қост. , Аман. ; Гур. , Маңғ. ) жау болу, өшігу, араздасу. Шыңғысхан мен Күшлік бір-біріне өле-өлгенше ж а у ы ғ ы п кеткен (Сем. , Абай). Ілгері кезде қазақ қалмақтар ж а у ы ққ а н ел еді (Жамб. , Қорд. ). Сен біреуді біреуге ж а у ы қ т ы р м а й жүре алмайсың ба? Бұрынғы кезде ру араларында ж а у ы қ т ы р у жағы көп болатын (Қост. , Аман. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жауығу


будет выглядеть так: Что такое жауығу