Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желдік
1. (Алм. : Жам. , Шел. ; Қост. : Фед. , Семиоз. ) аттың терлігі, ер қапталына шағындап кесілген киіз. Ж е л д і к т і әкел (Алм. , Жам. ). Ж е л д і к с і з салған жаңа ер-тоқым аттың арқасын алып тастапты (Қост. , Семиоз. ). 2. Қ-орда. , Қарм. ) жабу. Қырманда ақ ж е л д і г і бар бір ат жүр Қ-орда. , Қарм. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желдік


будет выглядеть так: Что такое желдік