Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желек
1(Көкш. : Еңб. , Щуч. ; Сем. : Абай, Марқ. ; Шығ.Қаз. , Гл.; Рес. , Омбы) шәлі. Ж ел е к т і бұрын көп киетін (Көкш. , Щуч. ). Ж ел е к с і з жүрген әйелге үйлеспейді ғой (Сем. , Абай). Күйеу мен әкенің жеткен жерін көрген соң, беті ашылған кәрі қыз ж е л е к астында жасарып шолтаңдай сөйледі (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 333). 2. (Қ-орда: Сыр. , Жал. ) кимешек сыртынан тартатын орамал. Бұрын келіншектер салатын орамалды ж е л е к дейтін Қ-орда. , Сыр. ). Әйелдердің ж е л е к т е р і аппақ болады (Қост. , Жанг. ). Ж е л е к жұқа матадан жасалады. Қазір ж е л е к деген өзгеріп барады (Жезқ. , Ұлы. ). 3. (Монғ. ) сәукеле орнына басқа жабатын орамал
2
(Сем. , Ұрж. ) жапырақты, гүлді көк шөп. Ж е л е к т і мал сүйіп жейді (Сем. , Ұрж. ). Біздің жерге ж е л е к шығады (Сем. , Ұрж. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желек


будет выглядеть так: Что такое желек