Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желкек
11. (Алм. : Жам. , Шел. , Кег. ; Жамб. : Шу, Мер. , Луг. ; Сем. , Ұрж. ) сүті шығып тұратын, ұзындығы бір қарыстай көк гүлді, жапырақты өсімдік. Мен ж е л к е к теруге кеттім (Алм. , Жам. ). Ж е л к е к т і қойдан басқа мал жемейді (Жамб. , Шу). Мұнда ж е л к е к көп өседі (Сем. , Ұрж. ). Көзі жасаурап отырып, жерде өсіп тұрған ж е л к е к т і көрді (Ш. Мұрт., Жұлд. көп.). 2. (Орал, Қара. ) құм арасына қазық тамырлы, қара топырақты жерге түйнек тамырлы болып шығатын өсімдік. Ж е л к е кт і ң тамыры әуестікке желінеді. Ж е л к е к т і ң ақ желкек, қара желкек, қой желкек деген түрлері болады (Орал, Қара. )
2
(Гур. , Маңғ. ) желді. Күн бүгін ж е л к е к, жол жүруге жақсы болды (Гур. , Маңғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желкек


будет выглядеть так: Что такое желкек