Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желқом
1Қ-орда. , Арал; Қарақ. ) желкен. Ж е л қ о м ы бар қайық желдің ығына қарай немесе желге қырын жүре алады Қ-орда. , Арал). Қайықтың ж е л қ о м ы н жерге қарсы көтеру керек (Қарақ. ). Жалғыз-ақ кемісі қарамай, жылым арқылы қайық ж е л қ о м ы бұларды да табуға кірісіп отыр («Екп. балықшы», №18, 1932)
2
(Гур. , Маңғ. ) ердің қапталына, жонына салынатын киіз
3
(Қарақ. ) желді күн. Ж е л қ о м болса-ақ топырақтан аяқ асты көрінбей кетеді (Қарақ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желқом


будет выглядеть так: Что такое желқом