Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жоя
11. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Арал) атыз, қауын-қарбыз егетін жер. Дақыл егінді атызға (қ.) күллі овощты ж о я ғ а егеміз Қ-орда. , Арал). 2. (Түрікм. : Таш. , Мары, Тедж. ) мақта қатарларының арасындағы өзекшелер, жүйектер. Қауын, мақтаның ж о я л а р ы. Шұғындырға (қызылша) ж о я-ж о я бойынша су жібереді (Түрікм. , Таш. ). [Түрікменше жоя жүйек, атыз (Туркм.-рус. сл., 1940); пар. жой арық, қазылған жер, өзек (Пер.-рус.-азерб. сл., 1945)]
2
Қ-орда. , Қарм. ) дәнді дақылдың ала-құла себілуі. Салған астығы ж о я болып қалыпты Қ-орда. , Қарм. )
3
(Гур. , Маңғ. ) реті, жөні. Мына жұмыстың ж о я с ы келіскен екен (Гур. , Маңғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жоя


будет выглядеть так: Что такое жоя