Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
забел
1. (Орал: Жымп. , Чап. , Казт. ) үй іргетасының сыртқа қарай шығыңқы қыры. Үйдің з а б е л і н е балалар көп шығады (Орал, Чап. ). Терезе биік... бірақ үйдің з а б е л і н е шықса, іште адам бар-жоғын байқарлық (Х. Есенж., Ақ Жай., I, 17). 2. терезе алдына кірпіштен қалап жасаған отырғыш. қ. зәбіл.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: забел


будет выглядеть так: Что такое забел