Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зауқата
1. (Орал: Жән., Орда) анда-санда, оқта-текте. Баламыз з а у қ а т а бір келіп-кетіп тұрады (Орал, Жән.). 2. (Орал, Орда) кездейсоқ. З а у қ а т а барып, атыңды байлап қойсаң, ашыққан қойлар құйрығын жеп қояды (Орал, Орда)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зауқата


будет выглядеть так: Что такое зауқата