Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж [З] И І К Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
зәк
1(Жамб. : Шу, Жуа. , Жам. ; Ауғ. ; Ир. ) дым, дымқыл, сыз. Жерге жатып едім з ә к ұрып тастапты (Жамб. , Жуа. ). Үйдің еденіне шіләк төксе, з ә к өтпейді (Жамб. , Шу). Зәк басу – дымқылданып көгеру. Алма ағаштарының түптерін з ә к басыпты (Жамб. , Жам. ). қ. зәй, ыза.
2
(Гур. , Маңғ. ) кекесін, мысқыл. Онысын кім білсін, әйтеуір күлкісінде бір з ә к бар (Гур. , Маңғ. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зәк


будет выглядеть так: Что такое зәк