Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зіл
1. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. , Арал) жарадан ағатын ірің. Жараның з і л і алынбайынша солқылдап ауруы басылмайды Қ-орда. , Арал). Аяғына түскен з і л бүкіл денесіне жайылып, ол да бұл дүниеден кетті Қ-орда. , Жал. ). 2. (Алм. , Кег. ) жылқы кеңсірігінде болатын ауру, маңқа. Ат з і л м е н ауырып тұрғанға ұқсайды (Алм. , Кег. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зіл


будет выглядеть так: Что такое зіл