зуала
(Алм. , Шел. ; Шымк. : Түлк. , Сайр. ; Жамб. : Шу, Жуа. , Мер. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ; Қарақ. ; Түрікм. : Ашх. , Таш. , Мары) жаю үшін не нан пісіруге дайындаған қамыр күлшесі. Етке екі з у а л а илесем, жететін шығар (Алм. , Шел. ). Бір з у а л а болса, бәріне жетеді (Шымк. , Сайр. ). З у а л а н ы ыса қойшы, илейтін емес дайын қамыр ғой Қ-орда. , Сыр. ). Қамырдың з у а л а л а р ы н иін қандыра иле (Түрікм. , Таш. ). [Түрікменше зувала (Туркм.-рус. сл.); өзб. зувала (Узб.-рус. сл., 1959); қарақ. зууала (Карак.-рус. сл., 1958)]