Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зыр-зыбыл
(Гур. , Маңғ. ) жер-көкке тұрмайтын қашаған. Торы ат деген з ы р-з ы б ы л хаюан (Гур. , Маңғ. ). Таң атқанша ит арқасы қияннан бір-ақ шығатын з ы р-з ы б ы л құла біреу әдейі қазықтап қойғандай ауылдың көк желкесіндегі қарағанды жүлгеге қадала қапты (Ә. Кекіл., Құс қан., 267)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зыр-зыбыл


будет выглядеть так: Что такое зыр-зыбыл