ила
(Алм. : Кег. , Еңб-қаз. ; Жамб. : Сар. , Мойын. , Шу, Мер. ; Қ-орда, Арал; Қар. , Шет) амал, айла. Терең құдықтан су алуға әр түрлі и л а керек (Алм. , Кег. ). Сөйтіп ол Көреген батырдың и л а с ы м е н дұшпанын жеңген екен (Жамб. , Мер. ). Қанша патшалық болса да, мұның и л а с ы н д а й ешбірінде болмады Қ-орда. , Арал). И л а ң күшті болса жығасың (Қар. , Шет). Жаңағы көрген батырдың и л а с ы м е н жеңген екен (Жамб. , Шу). Құстың адамнан кетпейтін и л а с ы бар (Жамб. , Мер. )