кебентай
(Алм. : Кег. , Нар. ; Жамб. , Мер. ; Шымк. : Сайр. , Қызылқ. ) жұқа басылған киізден істелген, малшылар киетін сулық. Кәзір к е б е н т а й д ы ешкім кимейді (Алм. , Кег. ). Жәке, көшкенде к е б е н т а й кимей-ақ бір шидем шекпен бұйырмады ма? – деді баласы (Жамб. , Мер. ). Бұрынғы уақытта қойдың жүнінен жасап, к е б е н т а й кигенбіз (Шымк. , Сайр. ). К е б е н т а й киген келеді, кебін киген келмейді (Мақал). Түбіне шөбіңіздің жаттым дедім, Азапты түніменен тарттым дедім. Кигізген к е б е н т а й ы ң пана болмай, Қалтырап таң атқанша қаттым дедім (К. Әзірб., Шығ., 155)