Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кебін
1. (Жамб. , Шу) жүйрік аттың үстіне жабатын жабу. 2. (Түрікм. , Красн. ) оқ дәрісінің үстіне салынатын майлы шүберек, тығын. Қырлы мылтыққа әуелі дәрі салып, аузына к е б і н салады (Түрікм. , Красн. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кебін


будет выглядеть так: Что такое кебін