кезеп
(Алм. : Шел. , Еңб-қаз. , Талғ. ; Шығ.Қаз. : Қатон. , Зыр. ; Монғ. ) кәззәп, ұры, алаяқ, қу. Май басқан қоңыр шапанының омырауын айқара ашып тастап, қоңырқай кеудесінен сорғалаған тердің айғыз-айғыз ізі өшпеген к е з е п бала еліріп отыр (Д. Нац., Шығ., 181). Әкеңді қойшы, әкең бір к е з е п еді, әйтеуір, совет өкіметінің арқасында күн шалған таудың басын жайлап жүр де... («Жұлдыз», №11, 1987)