Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кекіл
1(Гур. , Маңғ. ; Рес. , Орын. ) есіктің, сандықтың құлып салатын имек темірі. К ек і л д і алқа (қ.) салу үшін орнатады (Гур. , Маңғ. ). Құлып к е к і л д е ілулі тұр (Рес. , Орын. )
2
Қ-орда. , Арал) тауықтың айдары. Тауықтың қызыл айдарын к е к і л дейді Қ-орда. , Арал)
3
Қ-орда. , Жал. ) айыр түйелердің төбесінен маңдайына түсіп тұратын, екі құлағының арасындағы шуда жүн
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кекіл


будет выглядеть так: Что такое кекіл