келдек
1. (Орал: Орда, Жымп. , Чап. ; Ақт. , Ырғ. ; Қар. , Қулы. ) астықтың дәнді басы, масақ. Сонда біз күн сайын к е л д е к теруге баратынбыз (Орал, Жымп. ). Сексен гектар тарының к е л д е г і терусіз жатыр («Ком. жолы», 4.04.1939). Бұлардың қиып тастаған к е л д е г і н теруге 15 оқушы көмектесіп жүр («К-з жолы», 21.07.1941). 2. (Түрікм. , Таш. ) кесілген ағаштың түбірі. Бізде ат қазық жоқ, атыңды к е лд е к к е байлаң (Түрікм. , Таш. ). 3. (Гур. , Маңғ. ) өсіп тұрған дақылдардың дәнді басы. Тарының к е л д е г і уыс толатын боп қапты (Гур. , Маңғ. )