келемаж
(Тау., Қош. ; Монғ. ) келемеж, мазақ, келеке. Осының к е л е м а ж ы н а н құтыла алмадым (Монғ. ). Кәрі ағаңды к е л ем а ж д а л а! (Тау., Қош. ). (Монғ. ) келемеж, мазақ. Адамды адам к е л е м а ж д а у әлпетінен аласталса екен (Монғ. ). Бірақ, оларды қожайындары: «Құл мен күң бақытты білмейді, кедейде махаббат болмайды» деп к е л ем а ж етіп, кекеп-мінеп жолықтырмайтын (Д. Нац., Шығ., 160). қ. келемеш.