кемчіл
1. (Алм. : Жам. , Еңб-қаз. ; Талд. , Гв. ) тапшы, жетімсіз; зәру. Біз балаға әуелден к е м ч і л м і з, әкем, тек осы ғана (Алм. , Жам. ). Астық планын орындай алмай к е м ч і л болып тұр (Талд. , Гв. ). Ол уақытта дүниенің бәрі к е м ч і л болған (Алм. , Еңб-қаз. ). 2. (Алм. , Кег. ; Талд. , Гв. ; Сем. : Көкп. , Ақс. ) жетіспеушілік, кемістік, ақау. Әңгіменің к е м ч і л жерін өзім айтайын (Алм. , Кег. ). Хасен армиядан кейін аяғы к е м ч і л екен (Талд. , Гв. ). К е м ч іл і м і з болса айтыңыздар, шамамыз келгенде жоюға тырысамыз (Сем. , Көкп. )