кеңкелес
1. (Жамб. : Қорд. , Луг. ; Алм. : Жам. , Еңб-қаз. ) нақұрыс, жарымес. Атамбай жүрген бір к е ң к е л е с екен (Жамб. , Қорд. ). Ол баласын соғып-соғып тегі к е ң к е л е с етіп қойыпты (Алм. , Жам. ). – Әй, к е ң к е л е с, тыңдап отырсың ба? (Ш. Мұрт., 41-ж. кел., 173). қ. әйлеңкес. 2. (Өзб. ) салдыр-күлдір, аусар. Байқап қарасам, Құлдыбек к е ң к е л е ст е у көрінді (Өзб. )