кепе
11. Қ-орда. , Сыр. ) жер үй. Уақытша отыру үшін к е п е қазып аламыз Қ-орда. , Сыр. ). 2. (Қост. , Жанг. ; Шымк. , Мақт. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. ) қамыспен қоршалған үсті жабық мал қора. К е п е сөзі бізде сирек кездеседі, к е п е д е көбінесе мал тұрады (Қост. , Жанг. ). Күн болса ысып кетті, сиырға бір к е п е салып алу керек еді (Шымк. , Мақт. ). К е п е д е арық-тұрақ малдар ғана тұрады Қ-орда. , Сыр. ). 3. (Ауғ. ; Ир. ) күрке
2
(Алм. : Кег. , Шел. , Еңб-қаз. ; Шымк. : Түлк. , Қызылқ. ) уақытынан бұрын, ерте туған қозының көктемдегі аты. Біздің к е п е м і з қоймен бірге кетті (Алм. , Кег. ). Қазір колхозда к еп е аз (Шымк. , Қызылқ. ). К е п е қозы – ерте туған қой төлінің есейген түрі. Биыл к е п е қозы бірім-жарым ғана, өткен жылы көп еді (Шымк. , Түлк. ). К е п е болу – ер жету, есею. Менің балам к е п е болып қалды (Алм. , Шел. )
3
(Көкш. , Қ-ту ) қолмен жайған тезек