керім
11. (Орал, Жән.; Гур. : Есб. , Инд. ; Көкш. , Щуч. ) жақсы, тамаша, әдемі. Ол өлеңді к е р і м айтады (Орал, Жән.). Ауылға баратын машина табылып, к е р і м болды ғой (Орал, Жән.). Мына қармақ к е р і м екен, маған бере тұршы (Көкш. , Щуч. ). 2. (Гур. , Маңғ. ; Ақт. , Қараб. ) таңырқарлық, ғажап. Абайдың сөзі к е р і м ғой, өзі де көруге сияқатты адам болса керек (Гур. , Маңғ. ). Ол: – Тіпті бар ғой, к е р і м! – деп тамсанады (Т. Ахт., Дала., 28)
2
(Алм. : Жам. , Еңб-қаз. ; Көкш. , Қ-ту ) кербез, сәнқой, сылқым. Малдыбай өте бір к е р і м адам (Алм. , Жам. )
3
(Гур. , Маңғ. ; Сем. : Ақс. , Көкп. ; Түрікм. , Таш. ) өте, аса, тым. Күн биыл к е р і м ыстық болып тұр (Гур. , Маңғ. ). Біздерге қазақ тілінің оқу программасы к е р і м керек (Түрікм. , Таш. ). Ол к е р і м жақсы жігіт (Сем. , Ақс. )
4
(Шығ.Қаз. , Тарб. ) ақ топырақ, үй сылайтын топырақ