керме
1(Гур. , Маңғ. ; Түрікм. : Ашх. , Красн. , Таш. , Мары; Рес. , Орын. ) кілем сияқты тоқылып көбіне сәндік үшін керегеге ілінетін, ішіне киім-кешек, ұсақ-түйек заттар салынатын қалта. Көйлегіңді к е р м е н і ң ішіне салып қой (Гур. , Маңғ. ). К е р м е н і ң ішін қара, сабақты (қ.) содан табасыңыз (Түрікм. , Ашх. ). Участокте қалы кілемдер мен басқұрлар, к е рм е л е р жақсы орналастырылған («Жұм-шы», 12.02.1950). К е р м е н і киізден жасап, бетіне оймыштап өрнек салады (Рес. , Орын. )
2
(Монғ. ) шымылдықтың желбіршегі
3
(Монғ. ) ат байлайтын жер. Ермек ұйқысын қандырып оянған кезде, жалбас қаракер де к е р м е д е ұйықтап тынығып алады (М. Құл., Таңд. шығ., 41). Қарттар к е р м е г е атын байлап Ермектің әке-шешесі отырған үлкен үйіне қарай бұрылды (М. Құл., Таңд. шығ., 41)