Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертақыс
(Алм. : Кег. , Ұйғ. ) қырсық, қыңыр. Ол қиын, к е р т а қ ы с сөйлейді (Алм. , Кег. ). Қияңқы – қиық, бітеу – тұйық, К е р т ақ ы с шодыр мінез, Салт-сана шіріген әдет-ғұрып... ол біздің жау (С. Керімб., Өлеңд., 115)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кертақыс


будет выглядеть так: Что такое кертақыс