Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
керте
1(Қост. , Жанг. ; Жезқ. , Ұлы. ) малға шөп салатын тоқыма оттық, ақыр. Қорадағы к е р т е д е шөп жатыр, атыңды соған қой (Қост. , Жанг. ). К е р т е г е шөп қатып қалған екен, зорға тазалап алдым (Жезқ. , Ұлы. ). Бөрінің қапшығынан үркіп, бір жүрдек ат шөп салатын к е р т е н і ң бағанына жарылып өліпті (Ж. Молд., Тың, 11.2). Сондықтан малдардың алды к е р т е м е н бөлініп, шөпті соған салып беру қажет («Соц. шаруа», 21.12. 1941)
2
(Қост. , Жанг. ; Рес. , Орын. ) бір нәрсені айналдыра қаланған қоршау, шарбақ. Үй айналасына мына салып жатқанды да бұл жақта к е р т е деп айтады (Қост. , Жанг. ). Мал к е р т е д е тұр (Рес. , Орын. )
3
(Қост. , Жанг. ) терте, жетек. Молдағалидың к е р т е с і н е олар ат байлап жіберсе керек (Қост. , Жанг. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: керте


будет выглядеть так: Что такое керте