кеуіл
1(Жамб. : Қорд. , Шу, Луг. ; Қ-орда: Арал, Шиелі, Сыр. , Жал. , Қарм. ; Ақт. : Қараб. , Ырғ. ; Гур. , Маңғ. ; Қост. , Тоб. ; Рес. , Орын. ) көңіл, ой. Анада бір кездескенімде колхоз бастығына к е у л і м д е жүрген ойларымды айттым Қ-орда. , Сыр. ). Осы жасқа келгенше олардан к е у і л і м қалған жоқ (Жамб. , Шу). Алтын кейде ойға батып, әлде бірдемені ойлап, к е у і л і шалқып, қиялдағандай болады (Ақт. , Ырғ. ). К е у і л і н д е г і бар ызасын сыртына ақтарып, шаптығып, көз жасы дірілдеп тұрып айтты да, жалт бұрылып жүгіре жөнелді (Т. Ахт., Дала., 214)
2
1. Қ-орда. , Қарм. ) биіктігі метрге жуық, түсі сарғыштау, тақырға шығатын шөптесін өсімдік. К е у і л д і түйе сүйіп жейді Қ-орда. , Қарм. ). 2. (Шымк. , Түркіс. ) тарбиып шығатын, құмды жерге өсетін түйнегі бар өсімдік. қ. кәуіл.