Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәйнік
(Монғ. ) сарлық (қодас) пен жергілікті сиырдың будандасуынан шыққан сиыр түрі. Сарлықта мүйіз болмайды, к ә й н і к т е мүйіз болады (Монғ. ). Ол кісінің к ә йн і к п е н айтысы бар. К ә й н і к п е н айтысы ұзақ өлең (Монғ. ). К ә й н і к – сиырды өсірудің басты кепілі оның сүттілігі (Б. Кәм., Мон. қаз. салт-дәс., 16). Қанар-қанар жүк теңдеп қуып айдағандықтан, тілін салақтатып ентіккен к ә й н і к өгіздер де көрінді (Церендор. Е. ул., 11)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кәйнік


будет выглядеть так: Что такое кәйнік