Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кәріқыз
(Шымк. , Түркіс. ) 1. үлкендігі қойдың құмалағындай айнала тікен болып келетін шөп түрі. Шық кеппей к ә р і қ ы з д ы мал жесе, өліп қалады (Шымк. , Түркіс. ). 2. орақ тәрізді имек тікен түрі. Үйдің айналасына к әр і қ ы з өсіп кетіпті (Шымк. , Түркіс. ). 3. Қ-орда. , Арал) құмды жерге шығатын түйе сүйіп жейтін өсімдік. Бұл үстіге жабысатын мал жемейтін к ә р і қ ы з емес Қ-орда. , Арал). 4. (Талд. , Панф. ) түбі терең емес, көп биіктемейтін, жапырағы өнімсіз, кішкене болып келетін өсімдік түрі. К ә р і қ ы з д ы ң басына шыққан собық-собық, жол-жол жіңішке тікені болады. К ә р і қ ы з д ы ң бір тікені жабысса, бәрі бірдей жабысады (Талд. , Панф. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кәріқыз


будет выглядеть так: Что такое кәріқыз