Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көмей
(Жамб. : Шу, Мер. , Қорд. , Луг. ; Алм. : Шел. , Еңб-қаз. ) мол судың жан-жаққа бөлінетін жері, алқымы. Бірнеше адам к ө м е йд і бекіту үшін ағаш, шөп алып жоғары кетті (Жамб. , Шу)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көмей


будет выглядеть так: Что такое көмей