Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж З И І [К] Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көпей
1. (Қост. , Тоб. ; Қар. , Қарқ. ; Павл. , Леб. ; Көкш. : Щуч. , Еңб. ) кенже туған қозы. Үйде өріске жібермей, байлауда тұратын бір к өп е й бар болатын (Көкш. , Щуч. ). Ол бізге к өп е й қозы сойды (Қост. , Тоб. ). Жем жеп шыққан к ө п е й д і ң біреуін алдыра ғой! (С. Мұқ., Таңд. шығ., III, 221). 2. (Шығ.Қаз. , Ү-Н. ; Тау., Қош. ) арық марқа. К ө п е й жабағы – ерте туған құлын
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көпей


будет выглядеть так: Что такое көпей