көсе
1(Гур. , Маңғ. ) жағадан суға қарай сұғынып жататын қайраңды енсіз жер. Ағын айдаған құм үйіле келе, теңіз астынан к ө с е пайда болады (Гур. , Маңғ. ). Суға сұғынған тар к ө с е н і ң басында о жер, бұ жерде қалқиып-қалқиып қарауытып тұрған түрікпендердің жел қайығынан басқа ештеңе көзге түсе қоймады (Ә. Кекіл., Үркер, 447)
2
(Қост. , Об. ) егеуқұйрық, атжалман. Тауықтың бір балапанын к ө с е жеп кетіпті (Қост. , Об. )