Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж З И І [К] Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көтік
(Түрікм. : Таш. , Ашх. ) шабылған егін, шөптің орнында қалған түбірі. Аяққабыңды киін, ана к ө т і к т е р аяғыңа кіреді (Түрікм. , Таш. ). қ. көтек 1. [Түрікменше күтектопас (Туркм.-рус. сл.); әзірб. көдәк қысқа (Кр. рус.-перс.-азерб. сл.); түр. кцтукь ағаш түбірі (Л. Буд., Ы)]
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көтік


будет выглядеть так: Что такое көтік