Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
А Б Г Д Е Ж З И І [К] Л М Н О П Р С Т У Х Ч Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
күбіту
1. (Алм. : Кег. , Нар. ) көпіріп сөйлеу, бөсу. Қиясбай к ү б і т е сөйлеп отыр екен (Алм. , Кег. ). 2. (Алм. , Шел. ) қардай борату, жаңбырдай жаудыру. Тоғай арасында оқ даусы анда-санда бір естіліп тұр еді, жазыққа чыға келгенде к ү б і т т і (Алм. , Шел. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күбіту


будет выглядеть так: Что такое күбіту