күде
1(Қ-орда: Сыр. , Жал. , Арал; Ақт. : Ырғ. , Ойыл; Түрікм. , Таш. ) шөптің астық, бауларының үйіндісі, шөмеле, шошақ. Біздің колхоз егінді баулап, к ү д е г е үйді Қ-орда. , Арал). Тарыны орылған бойда сабақтарының түбін сыртына, масақтарын ішкі бетке жіберіп бүркемелеп к ү д е г е салып жинайды (Ақт. , Ойыл). Кеше кешкісін жұмыстан қайтып келе жатқанда бір к ү д е шөп ала келгенмін (Түрікм. , Таш. ). [Түрікменше күде (Туркм.-рус. сл.); қарақ. гуди (Карак.-рус. сл., 1958).] қ. күпәнә, кебен.
2
(Гур. , Маңғ. ; Түрікм. , Красн. ) қоржын аузының ілгегі. Алдыңдағы қоржынның к ү д е с і н ағытып жібере ғой, шырақ! (Гур. , Маңғ. ). Қоржынның к ү д е с і н ілмеп пе едің? (Түрікм. , Красн. )
3
(Қост. , Жанг. ) асау биені сауғанда артқы оң аяғын мойнына тартып байлап қоятын арқан, жіп. – Апа, к ү д е қайда қалған, биенің сауыны келді ғой?! (Қост. , Жанг. )